Las í Fréttablaðinu í dag að Karl Berndsen reiknar ekki með að missa áhorf þó að Skjár einn sé ekki lengur ókeypis fyrir áhorfendur.

Hann hefur fengið fagra stúlku til liðs við sig og segir að öllum hljóti að finnast gaman að horfa á "eitthvað" fagurt.
Og hann segir líka: "Ef konur tíma ekki að borga 500 kall á viku fyrir að njóta mín í klukkutíma á viku þá veit ég ekki hvað. Þetta er ekki nema hálfur sígarettupakki á viku. Það finnst öllum erfitt að borga fyrir hlutina en í staðinn fær fólk eitthvað sem gaman er að."
Ég verð að viðurkenna að þessir þættir voru með því eina sem ég horfði stundum á á Skjá einum en ég ætla samt ekki að kaupa áskrift í viðbót við annað sem ég er að borga fyrir.

Maðurinn sem sér um að fjarlægja dýr sem eru á vitlausum stöðum fékk upphringingu og hann beðinn að fjarlægja kind sem var á golfvelli.

Hann var úti í bæ á einkabílnum sínum og nennti ekki að fara heim og skipta um farartæki svo hann hugsaði með sér að hann gæti bara sett kindina aftur í.

 Þegar þangað var komið, kom í ljós að kindin var með tvö lömb, svo hann fékk stráka sem voru þarna til að fanga lömbin en setti kindina í framsætið og öryggisbeltið á hana.

Strákarnir settu svo lömbin í aftursætið og öryggisbelti á þau.
Á leiðinni inn í Víðidal mundi hann eftir að hann var orðinn sígarettulaus, svo að hann kom við í lúgusjoppu og bað um einn Winston.

Afgreiðslustelpunni varð dálítið starsýnt á farþegana, fer svo inn og kemur nokkrum mínútum seinna með sígaretturnar og spyr hvort það sé eitthvað fleira. Hann snýr sér þá að kindinni í framsætinu og spyr: "Villt þú eitthvað?" Þá byrja lömbin í aftursætinu að jarma og maðurinn segir:  "Þegiði, ég er að tala við mömmu ykkar"!

Ef þig langar mikið, á eitthvert stefnumót
ekkert veit ég betra, en íslenskt þorrablót.
Sviðasultan fína, sést á borðum þar
hvað þær eru mjúkar, hveitikökurnar.

Þvílíkt nammanamm; þvílíkt nammanamm
Lundabaggar og lambakjammakjamm.
Vasapelinn minn, besti vinurinn
ekta landa ég á honum finn.

Í eina þorraveislu, yfir langan veg
komum við að kveldi, kerla mín og ég.
Keyptum okkur aðgang, settumst sætin í
fórum svo að borða, þetta fínerí.

Fjögur stærðarföt, full með hangikjöt
mér fannst konan mín væri ei við það löt.
Ég tók pelann minn, upp með landann sinn
þar í brjósthýru fína ég finn.

Bringukollar feitir, borðast trogum úr
glóðarbakað brauðið, beljujúgur súr.
Allt í einu heyrði ég voða mikið hljóð
þetta var þá konan sem sagði sár og móð:

Éttu punginn Jón, éttu punginn Jón
ég get alls ekki horft á þessa sjón!
Éttu kona þinn, ég hef nóg með minn
það er langbest að hver hafi sinn.

(höf. óþektur)

Ég sat fyrir framan sjónvarpið í kvöld og horfði á þáttinn Silfur Egils..
Ég er mjög ánægð með að hafa séð þennan þátt og hvet alla íslendinga til að horfa á hann.
Eftir að hafa hlustað á fréttamanninn (sem ég missti af hvað heitir) tala um hvernig Ísland lenti í þessari bankakreppu.. og það að við ættum að halda í lýðræðið og segja NEI við samningnum um ICESAVE.. sem hann sagði að væri tilraun Alistair Darling og Gordon Brown til að gera Ísland gjaldþrota.. ásamt ýmsu öðru fróðlegu sem hann sagði.. og hvernig þeir hylma yfir íslensku fjárglæframönnunum.. sem ætti að dæma til dauða.. þá sannfærðist ég alveg og ég segi NEI í þjóðarkosningunni..