Haustfundur hjá Öldunni-Voröld 2008 var haldinn laugardaginn 18. okt.

Þar sem ekkert varð úr vorferð þetta árið þá var ákveðið að gera okkur eitthvað til skemmtunar í leiðinni og fórum við í Safnasafnið á Svalbarðsströnd og síðan héldum við í Sveinbjarnargerði og héldum fund og fengum okkur svo að borða.

Maturinn bragðaðist alveg sérstaklega vel og álít ég að allar hafi farið saddar og ánægðar heim að því loknu.

Þar voru líka starfsmenn á Heilsugæslustöðinni á Dalvík, ásamt læknisfrúnni, að borða og skemmta sér í skemmtilegum Týrólabúningum og smellti ég mynd af þeim líka.

Hafið þið séð nýja íslenska seðilinn?




Fann þennan á netinu og ákvað að deila honum með ykkur.

Mamma og pabbi sátu við sjónvarpið.

Mamma segir:  Ég er þreytt, og klukkan orðin margt.  Ég ætla að fara uppí rúm. 

Hún fór inn í eldhús og útbjó nesti fyrir börnin, tæmdi poppkornsskálina, tók kjöt úr frysti fyrir næsta dag, gáði hvað væri eftir af kornfleksinu í pakkanum, fyllti á sykurkarið, setti sykur og skeiðar á borðið og gerði kaffikönnuna tilbúna.

Svo setti hún nokkur föt í þurrkarann, setti þvottavélina af stað, straujaði eina skyrtu og festi eina tölu. 

Hún tók saman dagblöðin sem lágu á gólfinu.

Hún safnaði saman nokkrum leikföngum sem lágu á borðinu, og setti símaskrána niðu í skúffu, svo vökvaði hún blómin, tók úr uppþvottavélinni og hengdi eitt handlæði upp svo það myndi þorna.

Hún stoppaði við skrifborðið og skrifaði miða fyrir skólann, setti peninga á borðið fyrir börnin og tók upp eina bók sem lá undir stól.

Hún skrifaði eitt afmæliskort til vinkonu sinnar, setti frímerki á.  Svo skrifaði hún minnismiða og lagði við hliðina á dagbókinni sinni.

Svo fór hún að þvo sér, setti á sig næturkrem, burstaði tennurnar og greiddi sér. Pabbin hropaði úr stofunni; ég hélt að þú værir að fara að sofa.

Já sagði hún og hellti vatni í hundadallinn, og setti köttinn út.  Gekk úr skugga um að dyrnar væru læstar. 

Loks kíkti hún á börnin og talaði við eitt þeirra sem enn var að læra. 

Í svefnherbergi sínu  stillti hún vekjaraklukkuna, tók til föt fyrir morgundaginn, tók  rúmteppið af rúminu. Enn skrifaði hún 3 atriði á minnismiðann.

Á sama tíma slökti pabbinn á sjónvarpinu og sagði við sjálfan sig; nú fer ég að sofa - og það gerði hann.

PS.

Svo eru kallarnir hissa að við sofnum strax þegar við sjáum koddann okkar.

Í tengslum við umgengni heimilisfólksins.

 

Dag nokkurn þegar maðurinn kemur heim frá vinnu sinni kemur hann að öllu gjörs amlega á hvolfi í húsinu..
Börnin hans 3 voru úti, ennþá í náttfötunum að leika sér í drullunni með neastisboxin tóm og umbúðapappír var stráð ut um alla lóðina.
Dyrnar voru opnar á bíl frúarinnar, sama sagan var með útidyrnar á húsinu..
Þegar hann kom inn í forstofuna blasti við honum enn meiri óreiða.
Lampi hafðu verið felldur um koll, gólfmottan var kuðluð við einn vegginn.
Í næsta herbergi var teiknimynd í TV og á hæsta styrk og leikföng af öllum stærðum og gerðum voru dreifð um allt herbergið.
Í eldhúsinu .. diskarnir flæddu út úr vaskinum.. morgunmaturinn var sullaður út um allt borð.. hundamatur út um allt gólf..
brotið glas var undir borðinu, smá sandhrúga var við bakdyrnar .
Hann hraðaði sér upp stigann, troðandi á leikföngunum og fatahrúgum í leit að konu sinni.
Hann hafði áhyggjur af því hvort hún hefði orðið veik eða eitthvað alvarlegt hefði komið fyrir.
Hann fann hana hangsandi inni í svefnherbergi, ennþá í krumpuðum náttfötunum að lesa smásögu.
Hún leit brosandi á hann og spurði hvernig dagurinn hefði verið.
Hann leit á hana ringlaðurog spurði, "Hvað skeði hér í dag?"
Hún leit aftur brosandi á hann og svaraði:
"Þú spyrð mig á hverjum degi þegar þú kemur úr vinnunni hvað ég hafi eiginlega verið að gera í allan dag?"
"Já" segir hann tortrygginn.
Hún svarart. "Jæja, í dag gerði ég ekkert!!!"

 

 

Mín kona líkist ekki mömmu.

Það er ekki neitt til í því að ég hafi valið konu, sem líkist mömmu. Svo ég byrji á byrjuninni þá hirti mamma alltaf upp sokka, skyrtur og annað, sem ég henti frá mér og það gerði hún samdægurs. Mín kona hirti þetta ekki upp fyrr en hálfu ári eftir að við fórum að búa saman, en þá var sumt næstum því gróið við gólfið.

Matur var alltaf hjá mömmu á föstum tímum, en það kom líka fyrir í fyrstu að mín kona var enn að vinna klukkan 7 og hafði ekki gert neinar ráðstafanir. Eftir að ég gerði henni grein fyrir því hvað ég væri illa haldinn, þá mátti hún eiga það að nú eru alltaf til 1944 réttir í ísskápnum. Eini gallinn er sá að ég veit ekki hvað á að láta þá vera lengi í örbylgjuofninum og er því alltaf glorhun-graður, þegar hún kemur heim.

Segið svo að maður velji sér konu, sem líkist móður manns.

Þessi er frábær

This one is fantastic

Háir hælar eru stórhættulegir að mínu mati og á þessu videoskoti sést það vel en það er hins vegar mjög fyndið að hlusta á hlátur fréttamannanna þegar þeir horfa á þetta fall.

http://www.mbl.is/folk/ljosmyndasamkeppni/images/big/486ea21bwfLy6Bgl.jpg

Þetta er linkur á hreint út sagt frábæra mynd sem var send í ljósmyndasamkeppni mbl.is og Nýherja.

Ég hef verið að fylgjast með myndum sem eru sendar inn og það koma margar fallegar og aðrar skemmtilegar myndir þar og alveg þess virði að skoða.
Ég hef líka sent nokkrar myndir í keppnina, en ég sé svo margar góðar myndir þar að ég finn (aðeins) fyrir minnimáttarkennd. Svo að ég tali nú ekki um að ljósmyndarinn Pálmi Guðmyndsson á þar nokkrar mjög fallegar myndir enda er hann eflaust með góðar græjur en ég er bara með mína Sony Cybershot DSC-W80 7.2 pixla.

Ég er samt mjög ánægð með þessa vél og hún er mjög góð fyrir það verð sem ég greiddi fyrir hana eða ca kr. 25.000.- og ákaflega lítil og hentug í vasa og veski.

Fórum í 60 ára afmæli í gær.

Jón Klaufi hennar Snjólaugar Kóngsdóttur hélt upp á 60 ára afmælið sitt í Rimum í Svarfaðardal í gærkvöld.

Við skelltum okkur þangað og áttum góða kvöldstund.
Gaman að hitta fólkið að sunnan og líka héðan að norðan því að við förum ákaflega sjaldan í heimsóknir og hingað koma fáir nema þeir séu sérstaklega boðnir.
En þannig er nú heimurinn í dag.

Í það fyrsta var sólin í stuði á leiðinni þangað.
Ekki gott fyrir bílstjórann en farþeginn (ég) naut þess að horfa á fjöllin og af því að þau eru hvít ennþá, þá sá ég þau í nýju ljósi og naut þess að horfa á alla gilskorningana, fjallstoppana og aðrar ójöfnur í þessum fallegu fjöllum sem eru á þessari leið frá Eyjafjarðarsveit og í Svarfaðardalinn.
Ég sé svolítið eftir því að hafa ekki beðið Fúsa að stoppa oftar og taka fleiri myndir á leiðinni.
Tók þó myndir af Kaldbak og Múlanum og nágrennið fylgdi með.
Gott ef sést ekki aðeins í Vaðlaheiðina þar sem ég bý.
Á heimleiðinni var tunglið fullt og birtist okkur hvar sem fjöllin náðu ekki að hylja það.
Ég held bara að það hafi verið á undan okkur heim.

Set inn nokkrar myndir frá þessu kvöldi.

Ljóska og brúnetta ganga saman fram hjá blómabúð. Allt í einu segir sú
brúna: ?Æææi, neiii, þarna er kærastinn minn að kaupa handa mér blóm?

Sú ljóshærða: Af hverju er það svo slæmt?

Sú brúna: Alltaf þegar hann gefur mér blóm ætlast hann til að fá
eitthvað í staðinn.
Mig langar ekki að eyða allri helginni á bakinu með
fótleggina upp í loft!

Ljóshærða: Núú.. áttu ekki blómavasa?

TVÍBURARNIR
21. maí - 21. júní

Óþolinmótt eftir að hefja leikinn er líklegt að tvíburabarnið hafi sparkað duglega í móðurkviði. Tvíburabörn eru líkleg til að byrja snemma að tala og þau segja sína skoðun frá byrjun. Þau eru mjög forvitin í eðli sínu og þurfa því alltaf að hafa eitthvað fyrir stafni. Þau eiga mjög erfitt með að sitja kyrr og eiga mjög erfitt með að þegja. Athyglin beinist stöðugt að nýjum viðfangsefnum en áhuginn hverfur oft mjög fljótt. Tvíburarnir þurfa mikla örvun og hyggilegt er að leikföng þeirra séu margvísleg og vitsmunalega þroskandi, svo sem púsluspil og þrautir af ýmsu tagi. Því fyrr sem tvíburabarnið kemst í hóp annarra barna því betra því tvíburarnir elska félagslíf enda hafa þeir mikla samskiptahæfileika. Líf og fjör er tvíburum að skapi. Yfirleitt er tvíburinn bráðþroska vitsmunalega og því nauðsynlegt að sinna þessum þætti í uppeldinu með því að reyna að svara t.d. spurningum hans (þær eru reyndar oft ansi margar) og ræða við hann. Litlir tvíburar eru oft stríðnir og hrekkjóttir en það ber ekki að taka of alvarlega því yfirleitt er meiningin ekki slæm. Hann grípur oft til prakkarastrika til að hrista upp í umhverfinu því hann hefur ríka þörf fyrir tilbreytingu.

Barn í tvíburamerkinu er snöggt í hreyfingum eins og svipu sé veifað, þó svo að flestar hreyfingar séu uppávið. Þetta barn er alltaf á leiðinni upp á eitthvað. Talandi um orku og virkni! Þetta barn fer létt með að gera 3 hluti í einu og er líklegt til að gera þá alla vel. Hægt er að segja um barn í tvíburamerkinu að það sé mjög klókt og komi sífellt á óvart. Það er einnig ósvífið og gæti komið heim með kettling með slaufu um hálsinn (sem það fann) og fært mömmu sinni að ?gjöf?. Sætt, ekki satt? Það sem þessu barni leiðist er að hafa ekkert að gera, svo vertu viss um að stundatafla þess sé alveg þétt skipuð (íþróttir, klúbbar, útivist o.s.frv.) Vegna þess hve barnið er upptekið og hefur margt fyrir stafni þá eignast það marga vini. Tvíburanum líkar að vera trúðurinn í bekknum og gerir í því að gretta sig og segja brandara. Tvíburinn er fyndinn og býr yfir góðum húmor. Hugur hans ferðast á ógnarhraða og auðvelt að örva. Vertu viss um að hann hafi alltaf nóg að lesa. Fyrir utan lestur þá hefur barn í tvíburamerkinu einnig mikla unun af því að tala, segja brandara og taka þátt í íþróttum, og það vill gera þetta allt núna strax. Þegar þú reynir að sjá fyrir þér barn í tvíburamerkinu þá skaltu hugsa um Línu Langsokk. Hallaðu þér aftur, dragðu andann djúpt og taktu þátt í fjörinu.

Setti þetta inn því þetta er mitt merki og nokkurra annara í fjölskyldunni svo sem Ásu systir, Einars sonar míns og Evu barnabarns míns, Regínu Óskar, Vigfúsar og Vals, svo og nokkurra fleiri.

Rakst á góða brandara og kóperaði þá á mína síðu.

Karlinn og sínöldrandi eiginkona hans, fóru í ferð til Jerusalem.
Þar andaðist eiginkonan.



Útfararstjórinn bauð karlinum tvo kosti:
Það kostar 350.000 kr að senda hana heim og þá er athöfnin eftir,
en við getum grafið hana hér í Landinu helga fyrir 10.000 kr.
Karlinn velti þessu svolítið fyrir sér og sagðist svo vilja senda hana heim.

Af hverju ættir þú að sóa 350 þúsundum til þess að senda konuna heim.
Það væri bara indælt að henni væri búinn legstaður hér, auk þess sem
það kostar ekki nema 10 þúsund krónur.

Sá gamli svaraði:
"Fyrir löngu síðan lést hér maður, hann var grafinn hér,
en á þriðja degi þá reis hann upp frá dauðum.
Ég get bara ekki tekið þá áhættu."

                                                                                                                      


Ljóskubrandari

Mig bráðvantaði nokkurra daga frí í vinnunni en ég þóttist vita að
stjórinn myndi ekki taka það í mál.  Þá datt mér í hug að hugsanlega
 myndi hann leyfa mér það ef ég hegðaði mér eins og geðbilaður maður.
 Svo að ég brá á það ráð að hanga öfugur í loftinu og gefa frá mér
 furðuleg hljóð.
 Samstarfskona mín - sem er ljóska - spurði mig hvað ég væri að gera.
 Ég sagði henni að ég ætlaði að þykjast vera ljósapera svo að stjóri
 héldi að ég væri kexruglaður og gæfi mér nokkurra daga leyfi.
 Skömmu síðar birtist stjóri á skrifstofunni og sagði við mig:
"Drottinn minn, hvað ertu að gera?" Ég sagði honum að ég væri
 ljósapera.
 Hann sagði: "Þú ert yfir þig stressaður, það fer ekki á milli mála.
 Farðu heim og vertu þar í nokkra daga og reyndu að ná þér." Ég stökk
 niður og gekk út úr skrifstofunni.
 Þegar samstarfskona mín (ljóskan) elti mig spurði stjóri hana hvert
 hún væri eiginlega að fara. Hún sagði:
 "Ég er líka farin heim. Þú getur hreinlega ekki ætlast til þess af mér
  að ég vinni í þessu myrkri!"

Gleðilega páska